Daar stond ik dan gisteravond, in mijn eentje midden in mijn eerste echte expositie. Vanmorgen liep ik er weer even door heen en toen kwam het besef. Twee jaar lang heb ik gewerkt aan dit verhaal. Vallen en opstaan. En vanavond is het zo ver. Eindelijk kan ik dit verhaal met jullie delen en dat vind ik super spannend maar ook onwijs tof.
Zoveel dank aan Melkweg Expo voor het realiseren van mijn droom en het geloven in mijn werk, Fotolabkiekie voor de prachtige prints, WestCord Art Hotel Amsterdam voor de fijne locatie en de gastvrijheid, Unseen Photo Fair & Festival voor de mogelijkheid om mijn werk tijdens het festival te laten zien en natuurlijk Typhoon die mij twee jaar lang heeft toegelaten in zijn leven om alles vast te leggen. Zonder jullie was er geen “Being Typhoon, every day”.
De expositie is opgebouwd, alles wat ik kan doen is klaar en ik heb er heel veel zin in.
Lieve mensen,
tot vanavond!